Saturday 8 November 2014

Cerpen : kisah aku dan dia

Siapa pulak yg memekak pagi2 macam ni? Ni yg aku bengang bila hujung minggu je ada orang kacau tidur aku. Langkah aku atur ke koridor untuk melihat rumah sebelah, sengaja cari pasal dengan aku kalau bising sampai macam ni.
Bukan rumah sebelah ni kosong ke? Aku dah naik seram bila jadi macam ni. Agak2 la pagi sekarang ni kut. Perhati lama sikit keluar la jiran baru aku ni. Perempuan rupanya patutlah bising semacam je. Ramainya. Aku garu kepala yg dah rasa gatal serabut ni. Tak suka betul aku berjiran ni sebenarnya lebih2 lagi kalau selalu bising macam ni nanti ada yg pindah rumah macam jiran aku dulu. Dah bising sangat jadi hantu sekali blah la dorang. Kalau sorang mungkin aku boleh tahan lagi tapi kalau ramai terpaksa aku guna akal jahat aku lagi.
Kali ni aku reda. Korang tunggu la nanti. Tapi muka jiran aku tak tengok lagi ni. Takpelah nanti je la. Aku akan pastikan dia menyesal kalau ganggu tidur aku. Aku tersengih jahat lalu berbungkus dalam selimut. Penat gila fly semalam. Kalau tahu penat macam ni aku tak ganti Amir fly pergi UK.
Dah selesai mengemas. Yay! Now, its time to eat. Lets cook something. Ha, lupa nak kenalkan aku Puteri Ain Aqasha bt Raja Herman. Tapi aku sebatang kara anak yatim piatu kawan2 je aku ada dalam dunia ni tapi terpaksa jugak tinggal sorang sbab dah dapat kerja tetap. Aku, interior designer. Walaupun style ke laut tapi bakat semula jadi aku ni boleh hias rumah orang. Hahahha. Kira ok la tu daripada takde langsung kan?
Ugh! Lapar pulak perut aku ni, nak makan habuk pun takde. Kena keluar jugak kalau macam ni nampaknya. Aku ke koridor untuk ambil angin tengah hari. Macam tak logik sikit tapi dah bangun kan. Mak, laparnya perut aku ni. Bau semacam je ni. Sedapnya lama tak bau orang masak. Mesti jiran baru aku ni. Aku mencuri pandang koridor sebelah tapi kaki je yg aku nampak. Peduli je la bukannya aku berminat nak kenal pun. Masuk mandi lagi baik. Sebaik selesai aku mandi aku mengenakan tshirt polo dan jeans hitam. Nak makan dengan sape pulak ni. Dah sah sah la aku kena makan sorang. Awek takde. Nama je pilot tapi awek satu pun takde. Merungut je la. Kalau ada org suka aku,aku tolak. Tak berkenan di hati. Pintu aku kunci dan berjalan ke parking. Kenapa senyap pulak rumah jiran baru aku ni. Selalunya kalau perempuan. Macam  zoo bising rumah mereka ni.
"Sorang je Qashah?" Ha, ni la satu satunya mak cik yg suka tegur aku. Tapi aku tak berapa nak in sangat. Sebab doter dia tu gedik semacam seram aku tengok.
"Sorang je mak cik."
"Semalam terbang ke mana?" Soalan lagi. Kalau aku boleh terbang aku jadi superman kut.
"UK je mak cik. Saya mintak diri dulu" aku dengan sopan. Kena sopan jugak dengan orang tua ni baru berkat. Mak cik itu tersenyum dan aku membalas senyumannya lalu beredar.
"Orang baru ya?" Soal mak cik mana entah. Yg penting aku memang tak kenal. Mana nak kenal duduk tak sampai 24jam lagi. Aku senyum mesra dan mengangguk.
"Tinggal sorang je?" Soal mak cik itu lagi.
"Sorang je mak cik."
"Kerja apa?"
"Kerja biasa2 je mak cik"
"Nama apa?"
"Qasha mak cik" jawab aku lagi. Mesra la. Mak cik itu ternganga kenapa pulak tu? Tertelan sabun ke apa?
"Jiran kamu tu Qashah, kamu pulak Qasha. Kebetulan kan?" Mak cik itu gelak sendiri. Aku pun risau jugak mak cik tu gelak sorang aku pun gelak sama takkan nak sama nama kut. Tapi memang kebetulan.
"Iya? Tak sempat lagi nak kenal jiran" jawab aku ramah. Lelaki la jiran aku rupanya. Aku tak kisah pun yg penting jgn kacau hidup aku sudah.
"Susah sikit nak jumpa dia. Pilot tu" aku terkejut. Pilot is my new neber? Wow! Kalau cerita kat kawan aku ni best. Mesti hensem ni. Dah jangan nak berangan sangat.
"Takpe la mak cik, sya minta diri dulu"
"Qasha, hati2 tau. Dah lama takde org guna rumah tu. Dulu pun tuan rumah tu lari pindah keluar. Katanya ada hantu"  terbatuk kering aku dengar cerita mak cik ni. Dah la aku penakut tahap masuk kandang harimau cerita pulak pasal hantu. Matilah aku kalau benda ni betul. Kecut perut aku. Hilang terus lapar.
"Tapi mak cik tak pernah dengar apa pun. Qashah pun dah lama tinggal seblah kamu. Takde pulak dia cerita" at least aku boleh lega sikit. Cuak wei.
Kali ni dah masuk tiga kali jiran baru aku ni buat bising. Dah la kacau aku tengah tidur. Malam pulak tu memang kes sengaja cari naya. Esok aku fly pagi2 buta lagi jadi aku nak tidur. Entah apa yg dia tolak sampai bising macam ni sekali. Kalau nak kemas rumah pun cari la waktu siang. Aku dah tak tahan ni, dah la minggu lepas aku tak boleh tidur sebab dia bertukang sepanjang malam siap kena marah dengan kapten lagi sebab datang lewat. Tak fokus masa taklimat semua.
"Neber! Dah malam ni." Aku menjerit dari koridor.
Eh. Macam ada orang bercakap. Hantu ke? Habislah aku kalau macam ni. Dah la aku tinggal sorang. Abah!!!!
"Neber! Dah malam ni orang nak tidur la" aku menjerit lagi. Kali ni lagi kuat dan boleh nampak aku orang keluar ke koridor. Mak. Bawak tukul. Baik aku menyorok karang makan tukul terbang.
"Siapa tu?" Soal aku cuak. Bapak ah memang takut. Kalau hantu keluar memang aku akan pengsan je kat sini.
"Neber kau ni. Bising la wei" aku bersuara geram. Muka memang aku tak tunjuk langsung. Karang muka hensem aku ni ada torchlight pulak bersinar semacam je.
Lah. Orang rupanya. Main jerit je tak reti nak bagi salam ke? Aku pantang betul dengan orang yg tak tahu adab ni. Ikutkan nak marah aku baling tukul besi ni. "Maaf" pinta aku tak ikhlas . Dah la main jerit je. Tak tunjuk muka pulak tu. Mesti kes muka tak laku ni.
"Ok" pergh. Nak minta maaf tu kena la ikhlas sepatutnya. Sepatah je keluar. Poyo betul minah ni sekali aku wa tai chi opera cina mau pengsan tak bangun2. Dah. Jom sambung tidur balik.
"Kurang asam. Ok je?" Ha. Kan dah membebel. Aku menutup pintu koridor dan niat untuk menyambung kerja aku diteruskan. Ingat interior designer tak kena bertukang ke? Perlu tau.
"Argh!!! Sorry buat apa kalau macam ni?" Nak tercabut semua rambut aku ni. Tak paham bahasa kalau orang macam ni.
"Mangkuk! Bising la. Aku nak tidur!" Aku menjerit sekuat hati dan miss neber aku keluar dgn tukul dia lagi. Kali ni aku dapat tengok muka dia. Boleh tahan cute tapi dengan muka nak marah macam tu seram jugak.
"Mangkuk?!" Dah naik vokal aku. Berani mr neber ni panggil aku mangkuk. Dah dia tu apa? Main sergah je. Malaun ke?
Eh minah ni. Naik suara pulak.dah memang mangkuk je tak paham malam untuk tidur. Yg dia bertukang sakan tu kenapa.
Muka boleh tahan mamat ni tapi perangai hancur lebur. Tapi memang hensem pun. Woi mangkuk! Time gini pun sempat lagi. Eh. Aku panggil diri sendiri mangkuk. Bongok.
"Aku ada nama ok! Sesedap mulut kau je panggil aku mangkuk" meletup dah ni. Nampak tak api dalam mata aku ni?
Eleh. Ingat aku takut? Tuan punya badan kecik je. Sekali aku lenyek jadi lempeng nanti. "I dont care la. Lantak la nama kau apa pun. Miss neber. Listen here ok. Malam ni org tidur esok aku kerja" marah aku balik.
"Cakap baik2 mati ke mr neber?" Soal aku geram. Rasa nak je baling tukul ni biar kena kepala dia. Baru tahu mangkuk pun ada kuasa tau.
"Dah warning tadi. Kau tu tak paham bahasa. Pakai bahasa mangkuk mana nak faham" ujar aku lagi. Geram pulak dengan minah ni. Nasib malang betul aku berjiran dengan dia ni. Dah la rumah aku pair dengan rumah dia.. tapi mujur jugak kalau tak memang kena sound dgn jiran lain.
Tak habis2 nak panggil aku mangkuk. Ketuk karang baru tahu. Ingat dia sorang je kerja aku pun kerja cari makan jugak. Ingat dia pilot aku kisah.? Pui!!!! Berlagak macam doktor. "Whatever!" Aku masuk ke dalam rumah. Biar dia panas sorang2. Kalau perangai macam ni kawan dgn hantu lagi baik.
Kurang ajar punya budak. Arh. Lantaklah benda ni takkan selesai kat sini je tapi aku bagi muka sikit kalau lagi sekali dia kacau tidur aku bersiap sedialah nak sakit jantung. Aku menyambung tidur balik.
tak sampai tiga jam tidur dah bunyi balik org bertukang. Memang gila la minah ni sebenarnya. Tapi aku memang kena bangun sekarang. Nanti lewat pulak. Entah apa kerja minah tu sampai kena bertukang bagai. Ah. Peduli apa aku nak fikir.
Tiga jam tidur pun jadilah. Aku kena bersemangat sebab 200 nyawa aku nak bawak sekali ni. Hari ni aku akan ke Kelantan je. Hahahaha. Nasib baik dekat. Esok dah balik. Untunglah dapat tidur lagi.
"Qasha, apesal kau ni?" Soal Lin kawan baik aku. Ingatkan ada pilot as neber gempak tapi tapak selipar sebenarnya. Sombong nak mampus.
"Jiran aku tu. Menyakitkan hati betul!" Ujar aku geram. Rasa macam nak bagi penerajang jarak dekat je.
"Dah kenal jiran kau. Lelaki ke perempuan? Apa yg dia buat sampai kau marah sangat?"
"Lelaki. Mr neber tu memang cari nahas tau. Dia panggil aku mangkuk!" Marah aku lagi. Geramnya aku!
"Kurang hajar punya budak. Lawa macam kau pun dia panggil mangkuk?" Geram aku dah terblutooth sikit kat Lin. Aku tersenyum sedikit.
"Entah. Ingat dia pilot dia hebat?" Soal aku bengang.
"Pilot???" Soal Lin teruja. Hilang terus marah dia. Aku pulak yg nak marah sekarang ni.
"Hensem tak?" Soal Lin lagi. Teruk betul minah ni.
"Tak! Muka macam malaun!" Aku meninggalkan Lin yg dah berangan. Kurang asam betul la dia ni. Aku malas nak cakap banyak yg penting mr neber tu dah cari penyakit dengan salah doktor. Jaga la kau. Mr neber.
Aman aku bila takde mr neber ni. Baru je aku nak bukak pintu org yg aku benci dah balik. Dia Fly mana je sehari je dah balik. Gila bapak hensem dgn uniform ni. Mata. Pandang tempat lain!
Nak kata aku hensem la tu. Aku menanggalkan kaca mata hitam dan memandangnya sambil kening terangkat. Bila dia tak pakai cermin mata macam malam tu nampak comel la pulak. Woi Qashah. Dah gila ke apa?
"Qasha. Qashah. Dah balik kerja?" Soal mak cik yg memang selalu je ramah.
Nama minah ni Qasha? Dekat2 nama aku pulak tu. Malang betul nasib aku ni.
"Saya masuk dulu mak cik" aku beredar dulu. Malas nak tengok mr neber ni. Buat sakit hati je. Kenapalah Allah bagi muka hensem kat org macam dia ni. Kacau betul! Aku menghempas badan di atas sofa. Projek baru tu buat aku letih. Dah la kena layan boss company tu baik2. Rimas betul aku dgn dia. Aku dah kasi terang tang tang yg aku tak suka dia tapi nak jugak dia pikat aku. Aku tak terpikat la! Helmi nama mamat tu.
"Qasha?" Nice. Aku ni dah kenapa jampi nama dia pulak. Entah apa nama panjang dia kan? Yg aku sibuk nak tahu tu kenapa? Bongok!
Dah empat minggu aku berjiran dengan miss neber tu. Dah berkali jugak tidur dan ketenangan aku terganggu. Jadi kali ni aku tekad nak jadi batman. Biar dia lari terus dari sini. Hahaha. Lagipun asyik nak cari gaduh dengan aku je. Memang cari pasal. Letak krim sikit kat muka biar nampak menakutkan. Hahaha. Aku memang seorang yg jahat. Alang2 esok aku cuti apa salahnya buat kerja bodoh ni lagi sekali. Dah pukul 2 pagi. Cun! Jom! Aku bergayut di tepi koridar dan memanggil namanya. Bila dia keluar aku sergah dgn kuat dan dgn muka macam drakula ni memang minah tu terkejut gila. Tapi bila aku tengok muka dia pucat tak berdarah dan pengsan aku resah. Aku panggil dia tapi langsung tak bergerak. Ada penyakit jantung ke? Matilah aku kalau dia mati. Aku lompat ke koridor dia dan menepuk pipinya. Tangannya sejuk gila. Ya Allah apa aku dah buat ni? Masih bernafas tak mati lagi. Aku mengangkatnya masuk ke dalam rumah dan aku baringkannya di sofa. Aku balik ke rumah untuk bersihkan muka aku dan kembali lagi. Tangan dia masih sejuk, muka dia pun sangat pucat sumpah aku menyesal buat macan tu. Menyesal yg teramat sangat ya Allah. Aku ke dapurnya dan mengambil air suam dan tuala kecil. Pandai pulak aku cari barang dalam rumah dia ni. Aku mengambil selimut yg sudah sedia ada di ruang tamu lalu menutup badannya. Nampak sangat dia selesa begitu. Aku menunggu di koridor sambil memerhatinya. Karang datang pencegah maksiat boleh aku lompat balik.
Penatnya badan aku ni. Rasa macam lenguh semacam je. Dah demam ni. Aku ke bilik air untuk wuduk dan solat. Berat sungguh mata aku ni. Bila selesai solat baru aku teringat apa yg dah jadi. Sumpah aku nak pindah rumah. Seram gila rasa rumah ni. Takutnya abah.
"Abah!!!!"
"Apa???" Soal aku terkejut. Bila aku tengok Miss neber. Dia dah pengsan balik. Aku mengangkat dia baring di sofa dan aku solat subuh sebelum datang lagi ke rumahnya dengan bubur. Instant punya. Aku menyentuh dahinya. Panas gila kut. Cool fever diletakkan di dahinya. Comel betul dia ni. Muka pucat macam opera cina pun comel lagi. Bila dia bergerak aku menjarakkan diri darinya.
"Hai!" Aku menyapanya. Berkerut dahi dia tengok aku.
"Apa kau buat kat sini? Kau buat apa kat aku?" Soalnya marah.
"Jangan bangun. Kau demam ni. Semalam aku jumpa kau baring kat koridor, aku pelik. Jadi aku tolong kau. Aku takut kau mati jadi aku tidur kat koridor" terang aku jujur tapi bohong.
Takut aku mati? Kurang asam betul mamat ni. Yg dia concern sangat ni kenapa? Siap tidur depan koridor lagi. Terharu jugak sikit. Tapi hidung dia merah ni. Mesti dah selsema tidur kat luar. Yg aku tengok hidung dia tu kenapa. "Apa ni?" Soal aku. Tunjuk bekas di tangannya.
"Bubur. Instant punya" dia tersengih menampakkan giginya yg tersusun rapi. Hensem pulak aku tengok. Aish. Kacau betul.
"Kenapa baik sangat?"
"Aku memang baik pun. Makan cepat nanti nak makan ubat." See. Concernyer. Konfius aku.
"Mr neber, kau selsema ni. Kena makan ubat jugak"
"Pandai la aku jga diri. Mkan cepat. Miss neber" aku tergelak kecil. Dia ni memang saja je.
"Kau nampak apa sampai pengsan semalam?" Malsnya aku nak jawab soalan ni. Takut.
"Kau mesti tak percaya punya. Aku takutlah. Aku nak pindah"
Aku tercengang. Dia nak pindah? Kenapa aku rasa macam tak nak bagi je ni tapi bukan tu ke sebabnya aku jadi hantu malam tu. Tapi sekarang rasa macam tak nak bagi dia pergi. Alasan!
"Nampak apa? Drakula?" Soal aku ringkas.
"Haah. Mana kau tahu?" Soalnya terkejut.
"Budak2 depan sana suka main lampu bentuk drakula... dorang selalu usik org baru. Aku pun kena dulu. Sekali je dorang buat lepas tu takde dah."
"Iya?" Soalnya tak percaya. Aku angguk je la. Sorry jiran blok sebelah.hihihi.
"Nampak real je." Ujarnya takut. Ni semua salah aku.
"Betul. Kalau kau nak pindah pun pindah je la. Kalau kau takut sangat"
Rasa macam sayang je nak pindah. Dah sebulan kat sini. Pulak tu baru je baik dengan mr neber ni. Tapi kalau budak tu kacau lagi macam mana?
"Aku dah sayang rumah ni" yes! Aku bersorak gembira dalam hati. Kalau dah sayang stay je la. Apa susah. Kan?
"Rumah kau. Keputusan kau. Tapi aku boleh temankan kau kalau kau takut.lepak2 kat beranda"
"Lepas tu gaduh lagi dengan kau. Mr neber?"
"Qashah. Aku Qashah. Lets be a good neber"
"Sure? Ok. Aku Qasha. Bukan mangkuk" aku tergelak. Oh. Gembiranya rasa. Tak sia sia jadi drakula. Hahahaha.
Lenguhnya badan aku ni dan memang dah sah aku selsema. Penatnya kalau selsema tapi nasib baik tengah cuti kalau tak naya jugak nak mintak mc. Baik aku mandi sebab rasa macam panas tapi sejuk. Mana satu yg aku rasa ni. Aku buka baju dan hanya bertuala tapi sebaik sahaja aku ke beranda terkejut aku bila miss neber ni lompat ke beranda aku. Memang berani gila dia ni. Walaupun jarak dekat gila tapi aku tak sarankan perempuan yg lompat. Dah la dia demam.
"Abah!!!!!" Jeritnya kuat sampai aku kena tutup telinga.
"Apesal?" Soal aku pelik. Tapi merah kut muka dia sekarang ni. Aku tersengih sendiri.
"Pergi pakai baju la" ujarnya cepat. Memang langsung tak pandang aku. Aku tergelak kecil lalu mencapai baju yg tersangkut di sofa.
"Dah" ujarku sepatah dan dia berpaling memandang aku.
"Nah, lunch."
"Thanks. But u are unwell."
"I'm fine. Kau tu macam selsema je. Makan lepas tu mkn ubat ok"
"Ok. Hati2" pesan aku sebelum melihat dia beredar. Baru je sehari berbaik tapi dah rasa macam kenal lama sangat. Dia ni memang menyenangkan hati aku. Andai kata aku berbaik dgn dia sebulan lalu mesti dah jdi kwn baik sekarang ni. Kan? Tu la jahat je lebih. Asyik niat nak halau dia je. Tak patut betul.
"Dah baik selsema?" Aku menyoalnya yg sedang berehat di kerusi malas. Muka dia langsung aku tak nampak sebab dia pandang sebelah sana. Macam dah lelap je. Ada earphone pulak kat telinga dia. Baik aku masuk je. Kecewa ni tak dapat borak dgn dia. Dah la aku bosan gila petang2 cam ni.
"Qasha" eh. Dia dah sedar ke? Aku berpaling melihatnya yg sedang tersenyum. Macam lemah semacam je dah demam ke apa?
"Qashah. Kau ok ke ko?" Org tanya serius dia senyum pulak dah la nampak comel je dia senyun macam tu.
"Ko kut" jawabnya lemah dan senyum lagi. Konfius aku tapi memang muka dia pucat je ni. Kena bawak pergi klinik. "Bersiap kita pergi klinik" arahku tegas.
"Tak payah la"
"Jgn degil! Cepat!" Ujar aku geram. Aku bersiap ala kadar dan menunggu dia di depan pintu rumahnya. Lama jugak baru dia keluar dgn muka tersengih. Aku bagi penendang baru tau.
"Perlu ke?" Soalnya sambil mengunci pintu rumahnya.
"Kalau kau pengsan dalam rumah siapa nak angkat? Aku tengok je nanti" eh. Dia gelak pulak aku serius ni.
"Boleh jalan tak?" Soal aku risau. Melihat dia hanya mengangguk aku memberanikan diri untuk memapahnya. Segan kut sebab tak pernah duk dekat macam ni ngan lelaki.
"Teksi!" Aku menahan sebuah teksi yg lalu.
"Kenapa tak drive? Kereta aku ada" ujarnya setelah masuk ke dalam teksi.
"Senang sikit. Aku pun ada kereta" dia hanya tersenyum. Bawak pergi klinik ke hospital ni? Hospital la.
"Hospital pak cik" dia dah pandang aku semacam.
"Klinik dah la. Hospital buat apa?" Soalnya pelik. Aku hanya mendiamkan diri. Jauh jugak sebenarnya hospital ni sempat dia tidur dan kepalanya terlentok di atas bahu aku. Nasib baik sakit klau tak ku tendang tercampak kat luar.
"Dah sampai" aku mengejutnya. "Sorry" pintanya pula. Aku mengajaknya masuk tapi macam berat je hati dia jak masuk. Takut hospital ke?
"Kenapa?"
"Aku tak suka bau hospital" yg ni lawak aku ketawa tapi dia dah berkerut seribu. Tak suka benar agaknya. Aku tak kira dah sampai takkan nak lari blik kut.
setelah dr buat pemeriksaan rupanya dia demam panas dan bukan main susah lgi nak cucuk dia. Penakut tahap apa pun aku tak tahu la. Yg penting memang susah gila. Bil dah masukkn air suhu badan dia dah turun sikit. Baguslah. Dahsyat betul. Nak jaga aku demam tapi dia pulak yg dapat demam panas.
Keesokannya aku jumpa dia dihospital "Kawan Qashah ke?" Soal lelaki yg dah separuh abad lebih tu. Aku terkejut sebenarnya macam mana dia kenal Qashah ni.
"Ya saya. Kenapa dr?" Soal aku pula. Tapi dia hanya tersenyum dan melihat wajah Qashah dgn kasih. Memang muka dr baik canggini kut.
"Papa...." Qashah bersuara dan tersenyum. La. Anak beranak rupanya. Aish.
"How are u son?" Soal papanya lalu mengusap rambut Qashah. Qashah mengangguk dan tersengih.
"Papa. Let me introduce u. This is my fren and also my neighbour" ujarnya lalu tersengih.
"Yr neighbour?" Soal papanya terkejut dan mereka berdua tersengih. Aku sorang je blur tahap gaban kat sini.
Habislah aku kalau dia tahu. Tapi aku rasa aku kena jgak berterus terang. Papa pun dah sengih pelik.
"Dah lama jadi jiran?" Soal papa kepada Qasha.
"Sebulan kut"
"Quiet long. Btw. Good luck. And u my son. Please behave" papa meninggalkan kami berdua. Aku hanya mampu tersengih dan memang muka miss neber ni mintak explaination dari aku. Agak2 kalau aku be honest dia marah tak? Gila tak marah tapi aku takut la baru je nak jadi kawan semuanya lesap macam tu je. Baik aku bertahan dulu.
"Apa maksud papa kau?"
"Suruh aku jga diri baik2 la"
"Ya la tu. Aku nak pergi kerja ni. Pandai la kau balik sendiri eh?" Dia dah nak blah. Aku pun nak balik la buat apa kat sini buknnya sakit teruk pun. Buat smak hospital je.
"Nombor phone kau?" Soal aku serba salah. Kang dikatanya aku nak mengayat dia susah jugak wei.
"Nah" dia menulisnya di dalam telefon aku. Aku senyum je la dan hantar dia pergi dengan anak mata. Bosannya duk sini.
"Bukan kau tak sihat ke? Kenapa masuk ofis gak?" Lin bertanya hairan.
"Aku dah sihat. Lagipun takkan aku nak biar kau buat projek tu sorang2"
"Ni yg syg kau lebih ni" lin memeluk aku erat. Lantak kau la lin nak berkasih syg ke apa ke yg penting kerja kita siap pada waktunya dan terlepas la aku dari en. Helmi tu. Aku tak suka cara dia layan aku.
"Qasha, en. Helmi nak jumpa" berita dari Sue buat aku tak tahu nak cakap apa. Baru je mention dah sampai dia ni. Ke sebab jodoh aku dgn dia kuat. Nauzubillahiminzalik.... tak mau cek.... terpaksalah aku keluar jugak. Buat snyuman plastik sikit.
"En. Helmi. Ada apa yg boleh sya bantu?" Soal aku ramah plus tak ikhlas langsung  kalau ikut hati nak je aku tanya buat apa dtg sini. Ei . Geram !
"Sya dgr semalam awak x sihat."
"So?"
"Sya dtang ziarh awak. Awk dah sihat?" Erh. Geramnya aku dgn soalan ni . Malas aku nak jawab tapi nanti kena fire dgn bos pulak.
"As u see. Im fine. Thank u"
"Flowers?" Dgn berat hati aku terima pemberiannya dan muka masih juga dimaniskan. Tak fahamkah dia yg aku tak suka.
"Thanks. Btw. Alang2 en dah ad kat sini  why not kita buat last discussion before i start to work. Then yr office will looks good as fast as we can"
"Wait here i get my design" aku berlari ke ruangan aku dan memanggil lin utk turut serta. Seperti biasa bila aku kerja mmg fokus dan aq boleh lyan client as client.
Dah puas discuss semuanya aku lega sebab dah settle. Lepas ni tak kena bertemu mata dgn en tu lagi . Hihihi. Sumpah aku happy gila.
"Give us two weeks and ull get yr ofis in nice mode" aku berkata ceria. Sumpah memang aku suka gila. Dan aku tahu matanya memang melekat pada wajah aku yg x berapa cantik ni. Tak kisahlah yg penting after two weeks aku takkan jumpa dia lagi.
"Ok. Ull get my two weeks. Good luck" ujarnya membuatkan aku tersenyum senang. Cant wait.
Dua minggu dah berlalu dan projek besar aku dah siap sepenuhnya. Client puas hati payment and bonus dah dapat. Im happy. Aku dgn mr neber dah jadi kawan baik. Apa lagi yg aku nak eh? "Happynya kau, dah jumpa partner dinner en.helmi nanti?" Soaln lin spoil betul. Perlu ke berpartner pergi majlis tu.
"Perlu ke?"
"Apa?"
"Partner?"
"Perlu la kalau kau tak nak en.helmi tu kacau kau lagi" betul jugak. Tapi macam mana nak dapat partner ni. Majlis tu hujung minggu ni sempat ke. Or aku rembat je budak ofis. Kan?
"Semua budak ofis dah ad partner. Tggal kau je"
"Kau dah ada ke?" Soal aku cuak. Biar betul aku je takde lagi.
"Dah ada. Mr boss kita tu" lupa pulak aku. Lin ni tunang kpd boss kami. Untung badan la.
"Qasha. Ada org nak jumpa" Sue ni. Selalu bawak brita tak senang kat aku . Siapa pulak dtang sini hari ni. Aku dah habis waktu kerja ni. Aku geram betul.
"Hensem wei. Mana kau rembat pilot ni? Client ke?" Sue dah tergedik dpn aku . Tak pernah pulak aku ad client pilot. Ke mr neber? Betul la kut. Dah seminggu dia fly ke jepun.
"Kau ad skandal ngan pilot ke.?" Soal lin turut sama teruja.
"Neber aku kot." Aku keluar dari bilik dan ke ruangan menunggu.
Patutlah rumah dia lawa semacam. Interior designer rupanya. Aku tak pernah nak tanya kerja dia sebelum ni. Kad nama dia pun aku tengok alamat ofis ni je. Memang cantik betul ofis ni walaupun x besar sangat. Tapi over ke aku datang sini dgn seragam lagi. Saja je sebenarnya ni nak jumpa dia boleh balik sekali. Aku tak drive kut. Pandailah cari alasan padahal badan sendiri nak bersua muka.
"Qashah" tu dia. Dah mai dah. Aku berpaling ke belakang dan tersenyum melihatnya. Kawan2 dia pun ada sama  aku senyum kepada mereka bertiga. Senyap je semua. Kenapa pulak ni?
"Sorry datang tak beritahu. Aku saja drop sini igt boleh balik sma2 . Aku tak drive" aku bersuara tenang. Apesal tak senyum pun dia ni.
"Ok. Five minutes. Ni kawan2 aku. Korang borak dulu" aku melihat dia beredar dan berkenalan dgn kwn2 dia ni. Mesra rakyat semuanya.
Kurang asam. Datang sini sbb nak tumpang aku je. Yg aku nak naik angin ni kenapa pulak? Mengarut betul la hati aku ni. Qasha kau jangan nak mengarut boleh tak???
"Jom!" Aku tersenyum dan mengajaknya pergi. Dia minta diri dan menarik bagasinya mengikut aku ke parking .
"Try ajak dia wei!" Laung lin kuat. Nasib baik tak runtuh je bangunan ni. Mr neber pun boleh tergelak dengar vokal tinggi lin. Buat malu kaum hawa je la. Sebaik kami berdua di dalam kereta rasa janggal sebenarnya sebab tak pernah satu kereta.
"Kau nak aku drive tak?" Soal Qashah.
"Why?"
"Segan aku. Awek bawak kereta pak we duk tepi" aku tergelak.
"Sejak bila aku jadi awek kau. Blah la. Duk diam2"
"Aku dtg sini sbb nak jumpa kau. Tapi sgan nak ckp dpn kwn2 kau tadi" eh. Apesal gembira semacam je ni. Cantik pulak timing dia aku dah blushing gila ni.
"Say something please?"
"Nak say apa lagi?" Soal aku. Saja je sebenarnya. Aq pun nak jumpa kau jugak.dalam hati je la ckp.
"U wanna see me too?" Dia senyum lagi. Aku pun turut sama senyum.
"Kat rumah boleh jumpa"
"Ok." Aik. Merajuk pulak budak ni. Selama ni tak pernah buat hal macam ni tapi cute kot muka dia
"Best fly jepun?" Soal aku ringkas. Aik dia senyum balik dan beria dia cerita. Sakan pulak tak merajuk dah ke?
"Lucky fly u know. Semua pramugari baru, cantik. Fresh!" Ceh. Kemain cerita last skali sbut psal tu. Mmg lelaki mcm ni tak boleh nak buat apa lagi dah. Dah kalau miang tu miang sampai ke tua.
"Tapi, aku teringin nak ke sana with someone. Aku nak baring bawah pokok sakura dgn dia"
"Nak buat drama kat sana?" Soal aku malas.
"Drama apanya. Reality la. Tpi, kalau boleh dgn fmily aku and isteri aku kut" aku just senyum mendengar angannya. Dah boleh kawin dia ni. Dah 26 kot. Aq baru je 24 muda lgi.
Penatnya. Tak payah cakap la tapi apesal aku boleh cakap pasal benda tu dgn miss neber. Malu la pulak aku rasa. Dah malam pun nak keluar malas miss neber pun diam je kat sebelah.
"Qashah!" Ha. Pjg umur murah rezeki ada jodoh dgn aku ni. Laju aku berlari ke beranda.
"Hot chocolate" aku mnyambutnya dgn ucapan terima kasih. Sedapnya.
"Sorry aku merapu dalam kereta tadi"
"Tak kisah la. Aku pun ada angan jugak" see. Dia memang faham aku walaupun aku dapat rasa yg dah puas mengutuk aku.
"Tmn aku nak?" Soalnya tiba2.
"Tmn kau? Tidur rmah kau?" Soal aku mengusik. Ha. Dah melenting kawan aku ni. Mengekek aku gelak tengok muka dia berubah macam nak telan org
"Nak mampus? "
"Tak nak. Kawin dgn kau nak" aku jawab sambil bergurau senda. Tapi dia tak gelak pulak.
"Kau ni jgn nak bawak main benda ni boleh tak. Mengarut je tahu" huhuhu kena marah pulak.
"Tmn kau pegi mana. Puteri Ain Aqasha Bt Raja Herman"
"Beria sebut nama penuh aku"
"Ya la. Kata nak kawin dgn kau" aku gelak lagi. Nasib baik tak kena baling dgn gelas. Seram aku kawan dgn gangster ni.
"Suka main2 la kau ni."
"Ok. Serius ni. Cepat ckp. Tmn pergi mana?"
"Igt x aq cerita pasal en. Helmi tu? Majlis dia jemput kitorang. Aku rasa kena pergi berteman baru la lepas tu dia tak kacau aku lgi"
"Maksudnya kau lamar aku jadi teman kau?" Soal aku lagi.gembira.
"So so la. Ok?"
"Lamar betul2 la" usik aku lagi.
"Will u?" Soalnya pula.
"Finish yr sentence"
"Nak ke tak nak?!" Ei. Kena marah lagi. Aku dah gelak sakan memang suka menyakat minah ni.
"Nak! Jgn la marah. Kau ni garang gak eh. Bila?"
"Hujung minggu ni."
"Ok. Tapi kau kena tmn aku beli baju and lunch esok. Ok?"
"Ok."
Nak pakai baju apa ek? X penah aku keluar berdua dgn dia jauh2 selama ni. Selalunya jogging and lepak kat cafe bawah tu je. Tapi yg aku beria sgt ni kenapa? Bukannya nak keluar dating dgn dia pun. Teman dia beli baju je la!!!! Aku mengenakan  jeans dan kemeja mcm biasa. Punyalah lama depan cermin last sekali pakai macam tu jugak. Buat bazir masa je. Aku tunggu mamat ni di luar rumah. Sambil tu bertegur sapa dgn mak cik depan rumah. Anak dara dia pun ada sama.
"Nak keluar ke?" Soalnya ramah.
"Ya mak cik"
"Jom Qasha" ajak Qashah sebaik mengunci rumahnya. Segan pulak aku rasa nak keluar dgn dia. Bkan apa. Bukan main hensem lgi dia tapi aku ni simple macam ni je.
"Knapa tngok macm tu?" Soal Qashah pelik. Yg aku tngok dia mcm tu knapa.
"Saje" bals aku selamba. Hish. Segan la aku nak jln sebelah dia nanti.
"Abg Qashah nak keluar?" Soalan ank dara mak cik itu buat senyuman Qashah hambar sdikit. Bknnya dia tak tahu kenapa. Hahaha lucu la mamat ni.
"Nak keluar dgn Qasha ni. Kami mintak diri dulu"
"Cepat" bisik Qashah. Aku nelajukan langkah dan bergerak seiring dengannya. Entah sejak bila kami berdua ni rapat kan? Selalunya di belakang tabir aje. Jarang sgt kat luar macam ni tapi ok je.
"My car. Silakan" mr neber tlong bke pintu utk aku. Mmg gentlemen dan aku ingtkan dia ni jenis playboy tapi bila aku siasat sikit langsung takde sign pun. Dia pun tak pernah keluar rumah kecuali pergi rumah parents dia. Tapi tak tahula kalau belakang aku ada dia jumpa awek dia.
"Nampak dek awek kau aku tak nak tanggung" aku berkata setelah kami meninggalkan ruangan rumah.
"Kau perempuan pertama naik kereta kesayangan aku ni. Aku mana ada awek lain la kalau kau nak jadi awek aku" ujarnya lalu tersengih. Aku niat nak kenakan mamat ni tapi aku pulak yg terkena balik.
"Masin mulut kau tu aku tak tau"
"Alah. Apa salahnya kan?" Dia ni tak pernah nak serius kalau bercakap. Boleh buat org salah faham tau. Kenapa la sehari dua ni suka sgt bergurau benda macam tu.
"Jom! Tema apa dinner tu? Ke business dinner je?" Soalnya lalu membuka pintu kereta.
"Business je kut. Kenapa?" Soal aku sambil berjalan disisinya. Masuk sahaja mall banyak yg menarik perhatian aku. Entah aku nak beli ke tak baju baru tapi aku mana ada baju yg jnis macam dress tu. Nak pakai baju kurung je ke? Heh. Macam nak pergi majlis kawin pulak.
"Kau pakai baju apa nanti?"
"Entah. Baju kurung la kot. Aq takde dress ni semua" eh. Dia gelak sakan tu kenapa. Memang la aku ni jenis x pandai bergaya.
"Kalau macam tu aku pakai baju melayu la. Warna apa bju krung kau?"
"Gila ke? Igt majlis kawin?" Soal aku geram.
"Apa salahnya. Kita ke kawin malam tu" "rasa nak sepak je kau ni" dia gelak lagi. Kuat pulak tu memang sengaja la dia ni cari pasal dgn aku.
"Jom masuk sini" tangan aku ditarik ke dalam sebuah butik.
"Miss, help my girl to find a beautiful dress. Just a simple one and not sexy at all. Ok?" Aku terkejut beruk. Bukan nak cari baju dia ke? Dah kenapa untuk baju aku pulak. Setelah dibelek tukang jual akhirnya dia memilih baju berwarna kuning cair.
"U like it?"
aku angguk je dan dah keluarkan duit untuk bayar tapi dia dgn segera membayar utk aku.
"My treat"
"Aku boleh bayar la. Baju aku kan?"
"Miss, see this stubborn girl. She is my girl but she is always not act like one" eh main mengadu pulak. Igt aku ni awek dia ke?
"Miss. Take this. He is sincere"
"See. Thanks miss. Come sayang" aku malas nak bertegang urat dgn dia ni. Degil nak mampus.
"Jom cari kemeja utk aku" puas jalan baru nak cari baju sendiri. Nak tercabut kaki aku dibuatnya. Kalau macam ni la lepas ni aku tak nak ikut dia shopping lagi.
"Miss, this one. Thank u"
"Warna sama?"
"Ya la. Kata couple of the year" dia mengangkat keningnya. Aku hanya boleh tersenyum. Sabar je la.
"Jom makan!" Aku boleh agak yg dia ni dah letih dan lapar gila. Baru tahu susah ikut pak we dia ni shopping. Hahaha. "Bkan papa kau ke tu?" Soal Qasha cuak. Aku tersengih lagi.
"Bukan papa je mama pun ada. Jom la. Dah lama dorang tggu kita"
"Kau ni biar betul!"
"Betul la. Alang2 dah sampai sini. Boleh lunch sekali"
"Aku pakai mcm ni je. Knapa x ckp awal2?" Hahaha. Nak kena marah lagi aku ni.
"Pakai mcm mana. Lawa ni"
"Ei. Geramnya aku"
"Comel kau ni. Jom" dngn malas dia ikutkan juga. Aku bertegur sapa dgn mama dan papa. Papa mmg x trkejut lgsung tapi mama boleh thn terkejut.. mesti x sgka yg aku betul2 bawa bakal menantu dia ni. Habis di peluk cium Qasha. Masaklah Qasha kalau mama sampai macam ni skali.
"Ni la Qasha ya? Igtkan Qashah reka je" aku memandang Qasha yg buat muka pelik. Memang kena bagi explaination lagi kat dia lepas ni.
"Kak Qasha?" Soal Qima. Adik aku yg tersayang ni.
"Kak Qasha la ni" aku memperkenalkan Qasha yg serius bingung.
"Oh. My sister in law" Qasha dipeluk erat. Muka pelik Qasha aku buat selamba.
Setelah makan dan berborak senang akhirnya aku melafazkan apa yg terbuku di hati aku sendiri. Memang masih terlalu awal utk karang kisah cinta tapi kalau boleh aku nak bercinta setelah kawin. Lagi halal dan berkat  kan? Family aku pun dah suka. Memang aku nak minta izin kluarga Qasha tapi aku tahu dia sebatang kara je.
"Ma. Pa. Sudi terima Qasha sebagai menantu?" Qasha terkejut gila.
"Kalau Qasha sudi kami lebih daripada sudi"
"Qasha. Sorry for the sudden. But i sincerely wanna u to be mine. So. Will u?"
"Sorry sebab tak cakap dulu. Tapi sya nak awk yakin yg sya serius. Sya syangkan awak" semua org tunggu jawapan dari Qasha. Dgn penuh harapan pulak tu. Harapnya Qasha tak menolak.
"Saya sbatang kara je"
"Kami kan ada utk kamu syg. Please?" Pujuk mama lagi. Menjadi rasanya plan aku ni. Kira gentle tau sebab lamar depan parents aku.
"Ok"
"Ok?" Tanya kami berempat serentak. Wah. Parti hebat nampaknya hari ni.
semua org pun dah brgembira. Tak sangka aku tak bertepuk sebelah tgn rupanya.
"You owe me one!" Qasha dah warning aq. Tapi aku senyum je.
"Ull be mine" aku membalasnya dan dia hentak kaki aku dgn kasutnya. Sakitnya....
Memang kami pasangan yg agak menyerlah malam ni. Sejak aku jadi awek dia ni memang susah betul. Ada je dia nak kenakan aku. Aku pun tak tahu kenapa aku beria sgt nak terima dia. Mgkin sebab aku suka dia kut. Tak kisahla.
"ni tunang saya. En.helmi" aku perkenalkan kepadanya. Dan dia ternyata terkejut tapi aku terpaksa. Maafkan aku en.helmi.
"Saya Qashah. Tunang Qasha" sekali lagi en.helmi terkejut. Mesti sebab nama kami yg hampir sama kan? Qashah ni pun satu hal jugak asyik tersengih tu kenapa?
"Asal?" Soal aku pelik bila Qashah ni senyum je.
"Rasa bangga je sebab kau pilih aku bukan dia"
"Apa yg nak dibanggakan?"
"Dia hensem kut.muka boleh tahan la. Kaya pulak tu" aku menjeling lelaki sebelah aku ni. Memang x faham kenapa dia cakap mcm tu.
"Kalau aku pandang semua tu memang aku tak terima kau" aku menjawab lalu meninggalkannya yg tercengang. Ha baru tahu yg aku ni laku jugak sebenarnya dan jgn igt dia hensem semua org ska dia.
"So, atas sebab apa kau terima aku?" Susahnya nak jawab soalan ni. Nak jujur ke atau nak kenakan dia lagi.
"Sebab kau beria sgt kut" sekali lagi Qashah buat muka. Aku sengih je la. Aik, merajuk pulak org tua ni.
Sebab aku yg beria? Ergh! Nak marah pulak aku rasa rupanya sebab aku yg bersungguh je bukan sebab dia rasa sama mcm aku? Kalau aku tahu mcm ni aku tak lamar dia awal2 tggu dia jatuh cinta dgn aku hundred percent dulu baru aku lamar. Tapi sekarang ni tittle tunang and couple je. Banyak masa lagi nak buat dia jatuh cinta. Tapi kalau boleh aku nak semua ni halal dulu.
"Sorang je?" Sapa minah mana entah. Lawa kut macam model je tapi seksi. Aku balas senyuman manisnya. Qasha pun dah hilang entah ke mana.
"Im asking" erk. Dah jauh mengelamun.
"For now yes."
"Dont mind if i join?" Soalan apakah ini? Dah duduk baru nak tanya tapi takkan aku nak halang pulak bukannya majlis aku pun.
"Silakan" aku mempelawanya. Mana pulak Qasha ni. Walaupun aku ni jenis mesra alam sikit tapi dgn perempuan aku bukannya jalan sgt.
"U nampak macam resah. Waiting for someone?"
"Tunang i. Entah mana dia pergi" ha. Tak payah nak jadi buaya sgt baik cakap terus terang je. Qasha pun sampai hati tinggalkan aku kat sini sorang2.
"Oh. Tunang u? I ada hal so i pergi dulu" aku angguk je. Takde mase la nak halang ke apa. Bosannya kalau macam ni.
"Qashah?" Aku angkat kepala dan melihat org yg menyebut namaku.
"En. Helmi"
"Mana Qasha?" Ha. Cantik soalan aku pun nak tahu jugak. Apa punya awek la tggal pak we dia sorang2.
"Tdi ad. Tba2 je hilang" aq tergelak kecil sje je sbenarnya. Klau ikutkan hati aq tak nak jwab soalan tu dah org tanya jwab je la.
"U are a lucky man"
"Yes i know that. Alhamdulilah"
"Hopefully u can take care of her" aduh pesanan mcm dri abg Qasha pulak. Nampak sgt yg dia cintakan Qasha. Ikhlas aq ckp mmg aku sedih bila ad kes cinta x kesampaian nmun apakan daya utk mlawan takdir Allah.
"In sha allah. Knapa en ambil berat sgt psal dia?" Saje aq tanya soalan yg aq dah ad jwapannya. Utg Qasha sbb ad org syangkan dia sampai mcm ni sekali.
"Maafkan sya" pintanya bersalah. Klau aq blum thu hal sbenar mmg mkn nsi hospital mamat ni.
"Sya care sebab sya kwn dia" kali ni mmg buat aq senyum habis. See. Ni la org pggil x nak merosakkan hubungan org lain. Patut jadi sample. Aq pun malas nak bahas lagi.
"Sya minta diri dulu. Btw. U looks good with her" aku aggap tu stu pujian yg ikhlas sebab aq dpt rsa keikhlasan tu.
"Cakap apa dgn dia?" Dah mai dah Qasha. Bukan nak tnya khabar aq lagi berminat nak tanya pasal helmi.
"He told me to take care of u" senyap je tak nak komen apa2 ke?
"Sorry tinggalkan kau sorang tadi"
"La. Sedar ke? Igt kan x perasan" perli skit biar dia sedar.
"Perli la tu. "
"Mana ada. Aku kena blik awl ni sbb esok kna fly. Kau nak stay lgi ke?"
"Kau balik aku pun balik la. Jom!"
"Pergi la mintak diri dulu"
Senyap je Qashah ni takkan serius kecik hati aq tggalkan dia sorang? Aq sebenarnya segan sebab hubungan kami bkan kwn lgi dah lebih jauh dari itu. Apa boleh buat aq sukakan dia dah lama kut. Bila tgok dia drive tenang je mcm x nak bercakap dgn aq langsung buat aq sedih. Ha lgi satu aq jeles kut dgn prempuan yg borak dgn dia tadi.
"Apa jeling2?" Erk. Kantoi!
"Just wondering if u mad about the dinner"
"No la... dont worry" see. He is smiling. I like this smile no i love his smile.
"Then, y u are so silent today?"
"Im thinking about our marriage. Its gonna be after 3 months right?"
"Yep.y?"
"Aku busy skit dua tga bulan nanti. Tkut x sempat" ni ayt runsingkan minda ni.dia tak nak kawin dgn aq ke aq sorang je yg beria.
"Kau nak tunda ke?" Soal aku khuatir.
"Takdelah. Cuma risau aq x dpt spend bnyak msa dgn kau lepas kawin nanti." Fuhh. Lega rasanya bila dia ckp mcm tu. Igt apa la tadi.
"Takkan la busy buat selamanya"
"X de la. Tpi mungkin x lama cuti kawin  aq"
"Its ok."
Risau tak risau lama tak lama dah kawin pun kami berdua ni. Sejuk kut tgn isteri aq ni bila salam dgn aku. Dah lepas akad rsa mcm nak pengsan pun ad. Hahaha ayat poyo. Tpi adams di luar sana. Akad nikah lebih mendebarkan dripda racing kereta. Entah mana sangkut pautnya aq sendiri x tahu. Tu je bnda pling extreme aq pernah buat.
Macam biasa majlis kenduri dan resepsi mesti la ada kan. Penat tak payah ckp tpi happy punya pasal rsa mcm x kisah dah.
Sekarang ni kami di pulau pinang jalan2 tepi pantai. Honeymoon la katakan. Moga Allah tetapkan hati kami sampai bila2.
"Sayang. Abg ada something nak ckp"  aq rasa kna bgitahu psal drakula mlm tu. Kan?
"What?"
"Drakula tu. Sebenarnya abg sendiri. Abg buat mcm tu sbb geram syg bising sgt. Kacau hidup abg. So sorry" sumpah menyesal
"What?????" Hbis badan aq dicubitnya geram. Bukan manja2 wei tapi sakit kut.
"Sakit la syg"
"Padan muka! Sya tkut sgt sampai tdur x ttup lampu tau!" Marah benar isteri aq ni.
"Sorry. Skrang abg ad. Syg x yah tkut lgi dah"
"Klau abg fly mcm mna?"
"Abg dah bgi pinjam rmah abg kat adik abg. Nanti syg tdur la dgn dia"
"Pandai eh.?"
"Mestilah. Tapi mmg abg menyesal. Sorry"
"X pe la. Klau x blum tentu kta dah kawin skrang kan?" Ha. Positif!
"Abg pun rasa mcm tu"
"Ckp menyesal?"
"Menyesal... tapi takdir Allah kan?"
aq memeluk bdan isteri kesayangan aq ni. Terima kasih ya allah. Walaupun aq dah bnyak susahkan dia dulu tapi kini dia isteriku. Alhamdulilah aq bersyukur sangat.
Alhamdulilah. Terima kasih ya allah. Qashah menang seorang suami yg baik. Aq dah mnutup aurat sepenuhnya sekarang. Walaupun dia nakal tpi tanggungjawab padaMu dia tak pernah tinggal. Dialah pasanganku yg terbaik. Dialah suamiku yg terbaik.
"Sya syangkan abg" aku mengucapnya untuk kesekian kali. Ikhlas aq x jemu utk menuturkan kbenaran tntang hati aku.
"Abg pun syang Qasha" aq dan dia sma2 tersenyum dan melihat natahari terbenam. Umi. Abah. Qasha dah jumpa suami Qasha sendiri. Alangkah bahagianya kalau umi dan abah dpat lihat betapa hensem dan baiknya menantu umi dan abah. Moga tenang di sana.moga kita berjumpa di syurga. In sha allah.
"Saya. Adam Aqashah bin Arif. Akan mnjaga anak umi dan abah dgn baik. Selalu mencintai dan menyayanginya." Ikrar Qashah di pusara umi dan abah sebelum kami berbulan madu.
"Adam Aqashah cintakan Puteri Ain Aqasha sangat2. Jadi ap yg perlu dia buat?"
"Puteri Ain Aqashah cintakan Adam Aqashah sangat2. Jadi apa perlu dia buat?"
"Nanti kita fikirkan jawapannya sama2" jawab kami berdua serentak. Alhamdulilah. Entah apa jawapannya kan?
#tq sudi singgah... sorry, bnyak cacat cela ni... huhuhu. Kalau sudi,komenlah...utk baiki slap sya jugak...

9 comments:

  1. Hmmm confuse sikit coz kejap aku jadi qasha kejap qashah.... pening sikit hehe... mgkn guna nama saja,,lebih mudah di pahami... ciayookk!!!

    ReplyDelete
  2. Cerpen dkt blog ni semua best².seronok baca :) .tp agak confuse sikit bab ni qasha ke qashah yg ckp.sy sarankan buat mcm page break .baru readers senang tahu ni watak siapa ni watak siapa.btw,congrats sbb byk hasilkan cerpen yg menarik.:D.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Thanks awak. . Maaf la yer...sbb yg ni post mse sya bru je start blog.. hehehe... btw thanks again
      .

      Delete
  3. Arghhh gentle beb Lamar awek dpn parents..

    ReplyDelete
  4. Cerpen sis semua best but yg ni pening skit. Hope sukses

    ReplyDelete
  5. Terbaik jalan cerita sis. Nanti buat la cerpen yg ada baby twin mesti best. Cuma panggilan aku tu sekejap Qasha dan sekejap Qashah jadi keliru. Overall, I like your story.

    ReplyDelete